Liburna. Revista Internacional de Humanidades

Buscador

Anna Perenna, la diosa nutricia anciana.

Del pan de los vivos a la leche de los muertos.

Descargas

Resumen

La deidad romana del Año Nuevo Anna Perenna se presenta brumosa y esquiva en cuanto a sus orígenes y posición dentro del panteón romano. Exploramos los datos que la documentación clásica nos aporta sobre ella, estableciendo cuales son sus facetas más destacadas. En base a ellas -y centrándonos especialmente en su rol de mater nutrix- la comparamos con otras deidades y figuras míticas asimilables. Concluimos un origen arcaico, probablemente paleolítico, para la diosa nutricia primigenia, la cual se fosilizará en el folclore o se reinventará bajo la forma de divinidades como Anna Perenna.

Citas

Alberro, M. (2003). La diosa de la soberanía en la religión, la mitología y el folklore de los celtas y otros pueblos de la Antigüedad. Anuario Brigantino vol. 26, pp. 77–112.

Alio, J. (2010). Saint Lucy – Sicily’s most famous woman. Best of Sicily Magazine. http://www.bestofsicily.com

Alonso, F. (1998). Las mouras constructoras de megalitos: Estudio comparativo del folklore gallego con el de otras comunidades europeas. Anuario Brigantino vol. 21, pp. 11–28.

Alton, E.A. (1920). Anna Perenna und Mamurius Veturius. Hermathena vol. 19 (42), pp. 100–104.

Alver, B. (1976). Lussi, Tomas og Tollak: tree kalenderiske julefigurar. Fataburen. Stockholm: Nordiska museets.

Baytanasova, K. M., & Kaskabasov, S. A., & Sagynadin G. S. (2015): The Character of the “Albasta” in the Folk Prose of Turkic Peoples: Genesis. Typology. Metamorphosis. Asian Social Science vol. 11 (6), pp. 1–12.

Ballester, X. (2007). Hidronimia Paleoeuropea: una Aproximación Paleolítica. Quaderni di Semantica vol. 28 (1), pp. 25–40.

Barros, R. (1983). Costumbres de las primitivas poblaciones galaicas arraigadas como vicios de la idolatría en las creencias modernas. Infiltraciones del cristianismo en Galicia. Galicia Diplomática vol. 2 (11) 76–77; pp. 86–87.

Borrego, F. L. (2018). Luz solar material. Himnos y canciones a la diosa Hathor como oro entre el Reino Antiguo y el Reino Nuevo egipcios. En Borrego, F. L. y Herrero M. (ed. lit.) Éter divino: teopoética de la luz y el aire (36–66), Universidad San Dámaso.

Cabal, C. (2008). Los dioses de la muerte. La mitología asturiana. Valladolid: Maxtor.

Callejo, J. (1995). Hadas. Guía de los seres mágicos de España. Madrid: EDAF.

Cardero, J. L. (2009). De lo numinoso, a lo sagrado y lo religioso. Ilu. Revista de Ciencias de las Religiones vol. 14, pp. 215–229.

Caro Baroja, J. (1989). Ritos y mitos equívocos. Madrid: ISTMO.

Casamayor S. (2019). La vejez femenina en la antigua Roma: cuerpos, roles y sentimientos. Oviedo: Trabe.

Celander, H. (1936). Lucia och lussebrud i Värmland. Svenska kulturbilder 5.

Cook, R. (1995). El árbol de la vida. Madrid: Debate.

Crump, W. D. (1949). The Christmas Encyclopedia. Jefferson, NC: McFarland & Company.

Cuba, X.R., & Reigosa, A., & Miranda, X. (2008). Diccionario dos seres míticos galegos. Vigo: Xerais.

Daremberg, C. & Saglio, E. (1877–1919). Diccionario de antigüedades griegas y romanas. Paris: Hachette.

De Milio, C. (2020). Xanes, Mari, Fées: triangulando las hadas atlánticas. Revista de Folklore vol. 463, pp. 86–103.

De Prada Pérez de Azpeitia, M. (2019). Sobre el azar y la arbitrariedad en arquitectura Revista Europea de Investigación en Arquitectura vol. 14, pp. 179–194.

D’Huy, J. (2013). A Cosmic Hunt in the Berber sky. Les Cahiers de l'AARS vol. 16, pp. 93–106.

Dumézil, G. (1924). Le festin d’inmortalité. Paris: Librairie Orientaliste Paul Geuthner.

Eliade, M. (1970). Tratado de historia de las religiones. Madrid: Cristiandad.

Eliade, M. (1999). Historia de las creencias y las ideas religiosas. Barcelona: Paidós.

Eliade, M. (2009). El chamanismo y las técnicas arcaicas del éxtasis. México: Fondo de Cultura Económica.

Fragale, M. (2007). El ciclo del año en Gratteri. Aspectos devocionales y trascendencia antropológica. [Tesis de doctorado no publicada] Universidad de Palermo.

Frank, R (2004). Die Jagd auf die europäischen Himmelsbären Deutsche ?Strohbären‘ und ihre Verwandten als Verwandler. Symbole der Wandlung – Wandel der Symbole. Proceedings of the Gesellschaft für wissenschaftliche Symbolforschung. Munich: Society for the Scientific Study of Symbols.

Giallombardo, F. (1999). Le Vecchie di Natale. La Sicilia ricercata vol. 1 (2), pp. 39–43.

González de la Peña, D. (2017). Annapurna y Anna Perenna. En Arqueotoponimia http: //arqueotoponimia.blogspot.com

Guillén, J. (1994). Urbs Roma. Vida y costumbres de los romanos III. Religión y ejército. Salamanca: Sígueme.

Harris, L. (2011). The Milky Way: Path to the Empyrean? The Inspiration of Astronomical Phenomena VI ASP Conference Series, 441. Astronomical Society of the Pacific.

Holmberg, U. (1964). Finno–ugric, siberian. En Macculloch, J.A. (ed): The mythology of all races, 4 New York: Cooper Square.

Lévi–Strauss, C. (1985). La vía de las máscaras. Madrid: Siglo Veintiuno.

Llano, M. (2019). Las anjanas. Santander: Etnocant.

Magaña, E. (2006). Astronomía quechua–aymara del norte de Chile. Boletín del Museo Chileno de Arte Precolombino vol. 11 (2), pp. 51–66.

Maravelia, A. A. (2003). Cosmic Space and Archetypal Time: Depictions of the Sky–Goddess Nut in Three Royal Tombs of the New Kingdom and Her Relation to the Milky Way. Göttinger Miszellen: Beiträge zur ägyptologischen Diskussion vol. 197, pp. 55–72.

Mariño, L. (2019). A figura da Vella mitolóxica como personaxe do Entroido. Caderno de Campo. Boletín informativo da Sociedade Antropoloxica Galega. Especial Entroido vol. 11, 17–23.

Marino, L. (2021a). A lenda da Vella que explica que o Sol quede quieto durante o Solsticio de Inverno. Youtube

https: //www.youtube.com/watch?v=FQeb3wslM9I&t=296s

Mariño, L. (2021b). Reconstruíndo á deusa tralo mito. Análise comparativa entre a Vella galega e a Frau Holle xermánica. SAGA. Revista dixital de investigación vol. 3, pp. 4–29.

Mariño, L. (2022). Arco da Vella, vaite de aí. Relatos míticos que explican por que esconxuramos ao arco. O medo é libre. Actas das XIV Xornadas de Literatura de Tradición Oral [en edición].

Mariño, L. (2022). La Vieja cortadora–de–entrañas: del rito chamánico a las tradiciones populares. Aguanaz, Revista crítica de creencias mágicas vol. 4 [en edición].

Meeks, D. & Favard–Meeks, C. (1996). Daily Life of the Egyptian Gods. Cornell University Press.

Monzó Gallo, C. (2015). El tema en –? en griego y la clasificación nominal indoeuropea: Enfoque tipológico y semántico [Tesis de doctorado] Universitat de València. Facultat de Filologia, Traducció i Comunicació Departament de Filologia Clàssica.

Morán, C. (1945). Folklore de Rosales (León). Revista De Dialectología Y Tradiciones Populares vol. 1, pp. 598–608.

Na’aman & Lissovsky (2008). Kuntillet’Ajrud, Sacred Trees and the Asherah. Journal of the Institute of Archaeology of Tel Aviv University vol. 35, pp. 186–208.

Neira Pereira, H. & Neira Pereira X. (2015). San Xoán da Cova no río Ulla e as lendas do noroeste peninsular. A Estrada, miscelánea histórica e cultural vol. 18, pp. 63–76

Paterson, J. D. (1808). Of the origin of the hindu religión. Asiatic researches, or, Transactions of the Society instituted in Bengal for inquiring into the history and antiquities, the arts, sciences and literature of Asia vol. 8, Londres: Union Printing Office.

Pecci Tenrero, H. (2004). Isis, la Gran Maga. Espacio, Tiempo y Forma, Serie II, Hª Antigua vol. 15, pp. 11–26.

Perea, S. (1998). Anna Perenna: Religión y ejemplaridad mítica. Espacio, Tiempo y Forma, Serie II, Historia Antigua vol. 11, pp. 185–219.

Piranomonte, M. (2010). Religion and magic at Rome: the fountain of Anna Perenna. Religions in the Graeco–Roman world vol. 168, pp. 191–213.

Propp, V. (1974). Las raíces históricas del cuento. Madrid: Fundamentos.

Sabatucci, D. (1999). La religione di Roma antica. Dal calendario festivo all’ordine cósmico. Formello: Seam.

Scullard, H. (1981). Festivals and Ceremonies of the Roman Republic. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press.

Siemienski, L. (2008). Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie En Uniwersytet Gda?ski, http: //univ.gda.pl

Versnel, H. (1994). Inconsistencias en la religión griega y romana: transición y reversión en el mito y el ritual. 2, Leiden: Brill.

Von Lieven, A. (2003). Wein, Weib und Gesang – Rituale für die Gefährliche Göttin. En Metzner–Nebelsick, C. (ed.): Rituale in der Vorgeschichte, Antike und Gegenwart (47–55) Rahden: Leidorf

Zavaroni, A. (2006). Communitary and Individualistic Gods in German and Roman Religion. Gerión vol. 24 (1), pp. 287–304.

Descargas

Los datos de descargas todavía no están disponibles.